ਪਰਖਦੇ ਰਹੇ ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਸਾਰੀ ਜਿੰਦਗੀ,
ਅਸੀ ਵੀ ਉਹਨਾ ਦੇ ਹਰ ਇਮਤਿਹਾਨ ਵਿੱਚ ਪਾਸ ਹੁੰਦੇ ਰਹੇ,
ਮਜਾਂ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਹੰਜੂਆ ਦੀ ਬਾਰਿਸ ਵਿੱਚ,
ਅਸੀ ਵੀ ਉਹਨਾ ਲਈ ਬਿਨਾ ਰੁੱਕੇ ਰੌਦੇ ਰਹੇ,
ਇੱਕ ਦਿਨ ਜਦੋ ਹੋਇਆ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਉਹਨਾ ਨੂੰ,
ਆ ਕੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਉਹ ਰੋਦੇ ਰਹੇ,
ਅਸੀ ਵੀ ਏਨੇ ਖੁੱਦਦਾਰ ਨਿੱਕਲੇ ਉਹਦੇ ਹੰਜੂ ਨਾ ਪੂਝ ਸਕੇ,
ਤੇ ਚੁੱਪ -ਚਾਪ ਕਬਰ ਵਿੱਚ ਸਾਉਦੇ ਰਹੇ,